Okres pandemii i społecznej izolacji przyczynił się do tego, że jeszcze więcej sklepów przeniosło się do Internetu. Korzystne rozwiązanie dla wielu przedsiębiorców stanowi dla nich jednocześnie nowe wyzwanie, bowiem prowadzenie biznesu w sieci wiąże się z dodatkowymi obowiązkami. Jednym z nich jest właśnie konieczność zamieszczenia regulaminu sklepu internetowego.

 

Otóż art. 8 Ustawy z dnia 18 lipca 2002 r. o świadczeniu usług drogą elektroniczną nakłada obowiązek udostępnienia regulaminu w przypadku świadczenia usług drogą elektroniczną. Nie ma wątpliwości, że prowadzenie sklepu internetowego jest właśnie świadczeniem usług drogą elektroniczną. Zgodnie z treścią wyżej wskazanego przepisu regulamin określa w szczególności:

  • rodzaje i zakres usług świadczonych drogą elektroniczną,
  • warunki świadczenia usług drogą elektroniczną, w tym:
  • wymagania techniczne niezbędne do współpracy z systemem teleinformatycznym, którym posługuje się usługodawca,
  • zakaz dostarczania przez usługodawcę treści o charakterze bezprawnym,
  • warunki zawierania i rozwiązywania umów o świadczenie usług drogą elektroniczną,
  • tryb postępowania reklamacyjnego.

Mając na względzie powyższe należy przyjąć, że istnieje możliwość swobodnego formułowania postanowień w regulaminie, bowiem nie zostały przewidziane żadne szczegółowe ramy ani obowiązki.

Jednocześnie regulamin sklepu internetowego zawierać może również inne postanowienia o charakterze umownym, a także dotyczące materii technicznej świadczenia usług, czy też mające charakter informacyjny. W tym miejscu warto wspomnieć, że obowiązki informacyjne wynikają z art. 5 i 6 ustawy z 12 lipca 2002 r. o świadczeniu usług drogą elektroniczną. Innym przepisem nakładającym obowiązek informacyjny jest art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 30 maja 2014 r. o prawach konsumenta, zgodnie z którym najpóźniej w chwili wyrażenia przez konsumenta woli związania się umową na odległość lub poza lokalem przedsiębiorstwa przedsiębiorca ma obowiązek poinformować konsumenta w sposób jasny i zrozumiały o:

  • głównych cechach świadczenia z uwzględnieniem przedmiotu świadczenia oraz sposobu porozumiewania się z konsumentem;
  • swoich danych identyfikujących, w szczególności o firmie, organie, który zarejestrował działalność gospodarczą, a także numerze, pod którym został zarejestrowany;
  • adresie przedsiębiorstwa, adresie poczty elektronicznej oraz numerach telefonu lub faksu jeżeli są dostępne, pod którymi konsument może szybko i efektywnie kontaktować się z przedsiębiorcą;
  • adresie, pod którym konsument może składać reklamacje, jeżeli jest inny niż adres, o którym mowa w powyższym punkcie;
  • łącznej cenie lub wynagrodzeniu za świadczenie wraz z podatkami, a gdy charakter przedmiotu świadczenia nie pozwala, rozsądnie oceniając, na wcześniejsze obliczenie ich wysokości – sposobie, w jaki będą one obliczane, a także opłatach za transport, dostarczenie, usługi pocztowe oraz innych kosztach, a gdy nie można ustalić wysokości tych opłat – o obowiązku ich uiszczenia; w razie zawarcia umowy na czas nieoznaczony lub umowy obejmującej prenumeratę przedsiębiorca ma obowiązek podania łącznej ceny lub wynagrodzenia obejmującego wszystkie płatności za okres rozliczeniowy, a gdy umowa przewiduje stałą stawkę – także łącznych miesięcznych płatności;
  • kosztach korzystania ze środka porozumiewania się na odległość w celu zawarcia umowy, w przypadku gdy są wyższe niż stosowane zwykle za korzystanie z tego środka porozumiewania się;
  • sposobie i terminie zapłaty;
  • sposobie i terminie spełnienia świadczenia przez przedsiębiorcę oraz stosowanej przez przedsiębiorcę procedurze rozpatrywania reklamacji;
  • sposobie i terminie wykonania prawa odstąpienia od umowy na podstawie art. 27, a także wzorze formularza odstąpienia od umowy, zawartym w załączniku nr 2 do ustawy;
  • kosztach zwrotu rzeczy w przypadku odstąpienia od umowy, które ponosi konsument; w odniesieniu do umów zawieranych na odległość – kosztach zwrotu rzeczy, jeżeli ze względu na swój charakter rzeczy te nie mogą zostać w zwykłym trybie odesłane pocztą;
  • obowiązku zapłaty przez konsumenta poniesionych przez przedsiębiorcę uzasadnionych kosztów zgodnie z art. 35, jeżeli konsument odstąpi od umowy po zgłoszeniu żądania zgodnie z art. 15 ust. 3 i art. 21 ust. 2;
  • braku prawa odstąpienia od umowy na podstawie art. 38 lub okolicznościach, w których konsument traci prawo odstąpienia od umowy;
  • obowiązku przedsiębiorcy dostarczenia rzeczy bez wad;
  • istnieniu i treści gwarancji i usług posprzedażnych oraz sposobie ich realizacji;
  • kodeksie dobrych praktyk, o którym mowa w art. 2 pkt 5 ustawy z dnia 23 sierpnia 2007 r. o przeciwdziałaniu nieuczciwym praktykom rynkowym oraz sposobie zapoznania się z nim;
  • czasie trwania umowy lub o sposobie i przesłankach wypowiedzenia umowy – jeżeli umowa jest zawarta na czas nieoznaczony lub jeżeli ma ulegać automatycznemu przedłużeniu;
  • minimalnym czasie trwania zobowiązań konsumenta wynikających z umowy;
  • wysokości i sposobie złożenia kaucji lub udzielenia innych gwarancji finansowych, które konsument jest zobowiązany spełnić na żądanie przedsiębiorcy;
  • funkcjonalności treści cyfrowych oraz technicznych środkach ich ochrony;
  • mających znaczenie interoperacyjnościach treści cyfrowych ze sprzętem komputerowym i oprogramowaniem, o których przedsiębiorca wie lub powinien wiedzieć;
  • możliwości skorzystania z pozasądowych sposobów rozpatrywania reklamacji i dochodzenia roszczeń oraz zasadach dostępu do tych procedur.

Nadto istotny jest również art. 661 Kodeksu cywilnego, który stanowi, że przedsiębiorca składający ofertę w postaci elektronicznej jest obowiązany przed zawarciem umowy poinformować drugą stronę w sposób jednoznaczny i zrozumiały o:

  • czynnościach technicznych składających się na procedurę zawarcia umowy;
  • skutkach prawnych potwierdzenia przez drugą stronę otrzymania oferty;
  • zasadach i sposobach utrwalania, zabezpieczania i udostępniania przez przedsiębiorcę drugiej stronie treści zawieranej umowy;
  • metodach i środkach technicznych służących wykrywaniu i korygowaniu błędów we wprowadzanych danych, które jest obowiązany udostępnić drugiej stronie;
  • językach, w których umowa może być zawarta;
  • kodeksach etycznych, które stosuje, oraz o ich dostępności w postaci elektronicznej.

Warto zaznaczyć, że regulamin sklepu internetowego jest również integralną częścią umowy łączącej strony.

Należy mieć na względzie obowiązek nieodpłatnego udostępniania usługobiorcy regulaminu przed zawarciem umowy o świadczenie usług, a także – na jego żądanie – w taki sposób, który umożliwia pozyskanie, odtwarzanie i utrwalanie treści regulaminu za pomocą systemu teleinformatycznego, którym posługuje się usługobiorca. Powyższe oznacza, że usługodawca nie ma obowiązku doręczenia usługobiorcy regulaminu, lecz chodzi o stworzenie możliwości do zapoznania się z jego treścią i ewentualnie jego pobrania, odczytania czy też zapisania na własnym urządzeniu.

Nie sposób pominąć kwestii związanej z sankcją w przypadku nieudostępnienia regulaminu. Zgodnie z ustawą konsekwencją jest to, że usługobiorca nie jest związany tymi postanowieniami regulaminu, które nie zostały mu udostępnione w sposób przewidziany w ustawie.

Warto pamiętać, że regulaminy podlegają kontroli sądowej. Sąd ochrony konkurencji i konsumentów może zbadać treść stosowanego przez przedsiębiorcę regulaminu w stosunkach z konsumentami.

Istotna jest również treść art. 24 ust. 1 Ustawy z dnia 16 lutego 2007 r. o ochronie konkurencji i konsumentów, zgodnie z którym zakazane jest stosowanie praktyk naruszających zbiorowe interesy konsumentów. Zgodnie z ust. 2 pkt 2 tego przepisu przez praktykę naruszającą zbiorowe interesy konsumentów rozumie się godzące w nie sprzeczne z prawem lub dobrymi obyczajami zachowanie przedsiębiorcy, w szczególności naruszenie obowiązku udzielania konsumentom rzetelnej, prawdziwej i pełnej informacji. Naruszenie obowiązków informacyjnych wynikających z art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 30 maja 2014 r. o prawach konsumenta oraz art. 8 ust. 1 i 3 ustawy z dnia 12 lipca 2002 r. o świadczeniu usług drogą elektroniczną może stanowić praktykę naruszającą zbiorowe interesy konsumentów.

Przygotowując regulamin sklepu internetowego warto przeanalizować treść art. 3853 Kodeksu cywilnego, który zawiera katalog niedozwolonych postanowień umownych.

Jeśli potrzebujesz pomocy prawnej aby przygotować poprawny regulamin sklepu internetowego to zapraszamy do naszej Kancelarii Prawnej w Szczecinie. Nasi doświadczeni specjaliści z przyjemnością Państwu pomogą.